Թատրոնները կփակվեն, որ ուղղաթիռային թռիչքներն ավելի հաճախ լինեն
Հերթը հասավ թատրոններին: Կրճատվելու են նաեւ թատրոնները: Այսօր արդեն կառավարության մտադրության մասին հայտնի է դարձել թատրոնների ղեկավարությանը, աշխատակիցներին, թատերասերներին: Հայաստանում շատ թատրոն չպետք է լինի: Առեւտրի կենտրոններ՝ խնդրեմ, որքան ուզում եք, քյաբաբնոցներ, խաշանոցներ, մոթելներ, սաունաներ, բայց ոչ թատրոն:
Հավանորեն Մակունցը երկար է մտածել ու եկել այն եզրահանգման, որ մեզ շատ թատրոն պետք չէ: Մտորել է եւ ինչպես Արայիկ հարությունյանն է ասում, սեւագիր թղթի վրա որոշում կայացրել լուծարել մի քանի թատրոն:
Մակունցը, որը հասցրեց իր մեջ մշակույթը կրել, ծանր ժառանգություն թողեց Արայիկ Հարությունյանի համար: Իսկ ինչո՞ւ են փակում թատրոնները՝ կհարցնեն միամիտները, իսկ մենք կպատասխանենք, թատրոնները փակվում են, նախարարությունները միացվում են, համալսարանականները կրճատվում են, պետծառայողները կրճատվում են, կենսաթաշակներն ու աշխատավարձերը չեն բարձրանում, որ խնայված միջոցներով ուղղաթիռային թռիչքներն ավելի հաճախ լինեն:
Իսկապես, ինչու ուղղաթիռով միայն Լոռի, Արթիկ կամ Ստեփանակերտ գնալ, կարելի է մեկնել նաեւ Իջեւան, Վանաձոր, Եղվարդ եւ նույնիսկ Մասիս: Իսկապես, իսկ ինչո՞ւ ոչ:
Սոս Սարգսյանի անվան համազգային թատրոնը լուծարելու առաջարկը դատապարտելի է։ Այս մասին միամտաբար ասել է փակվող թատրոններից մեկի՝ Համազգային թատրոնի տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատար Արման Նավասարդյանը:
Հավանորեն նա դեռ այնքան չի աճել, որ հասկանա եւ գիտակցի, որ հանուն հեղափոխության եւ տնտեսական հեղափոխության պետք է զոհաբերել նաեւ թատրոնները: Արման Նավասարդյանը, ամենայն հավանականությամբ, քաղաքականապես այնքան էլ գրագետ չէ, գուցե նույնիսկ անգրագետ է, հակառակ դեպքում չէր փորձի ընդվզել կամ գոնե «Ժպիտների քաղաք» հիմնադրամին մի կլորիկ, գոնե 400 հազար դրամ կլորիկ գումար կփոխանցեր:
Այո, ստիպված ենք խոստովանել, որ նա եւ նրա աշխատակիցները չունեն Պուշկինի անվան դպրոցի ղեկավարության քաղաքական հասունությունը եւ բարձր իրավագիտակցությունը:
Արման Նավասարդյանն այնքան միամիտ է, որ զարմացել է մշակույթի նախարարի պաշտոնակատարի այն հայտարարությունից, թե Համազգային թատրոնը ոչ մի ժանրային առանձնահատկություն չունի: «Ինքը եղե՞լ է մեր թատրոնում, ի՞նչ գիտի ինքը մեր ժանրային առանձնահատկությունների մասին։ Եթե մեկը կոմեդիայի թատրոն է, մյուսը՝ ազգային ակադեմիական, դրանք ընդամենը թատրոնի տեսակներ են։ Ժանրային առանձնահատկությունները նշանակում է, որ միայն մեկ ժանրի ներկայացումներ պետք է բեմադրենք, միայն, օրինակ, կոմեդիա պետք է բեմադրենք, կա՞ այդպիսի թատրոն»,- իր քաղաքական անգրագիտությունն է ի ցույց դնում Արման Նավասարդյանը, չհասկանալով, որ եթե հասցներ մի բեմականացում անեl քայլող մարդկանց հեղափոխության մասին, ապա միանգամից ի հայտ կգային նաեւ ժանրային առանձնահատկությունները:
Նրա խոսքով՝ այս որոշումը «հանդիսատեսի դեմ է, հանդիսատեսների իրավունքներն է ոտնահարվում»։ Կրկին քաղաքականապես անգրագետ հարցադրում: Իսկ նա ի՞նչ իրավունք ունի նման հայտարարություն անելու: Ի՞նչ է նրան հեղափոխական զանգվածներն արդեն նման լիազորություն տվե՞լ են: Ժողովրդի, թատերասերների անունից կարող են խոսել միայն հեղափոխականները, իսկ ավելի ճիշտ հեղափոխության առաջնորդները, որոնք այնքան լավ են տիրապետում սոփեստությանը, որ հազար ու մի պատճառ կբերեն հիմնավորելու համար, թե ինչու պետք է փակվեն թատրոնները:
Արման Նավասարյանը շեշտում է՝ գործող իշխանությունները մի կողմից ժողովրդավարությունից են խոսում, մյուս կողմից ժողովրդի կամքին հակառակ փակում դռները մի թատրոնի, որում ներկայացումները լեփ–լեցուն դահլիճներում են անցնում։
Եւ կրկին գործ ունենք կոպիտ սխալի հետ: Արման Նավասարդյանը պետք է ողջուներ հեղափոխական իշխանությունների այս որոշումը եւ շտապեր հայտարարել, որ այդ ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի նախագահության տարիներին իրականացրած մշակույթային քաղաքականությունն է հանգեցրել թատրոնի փլուզմանը: Եթե նա մի փոքր քաղաքական հասունություն ունենար, ապա կաներ այս հայտարարությունը եւ հաստատ մի լավ պաշտոն կստանար Արայիկ հարությունյանի ղեկավարած սուպեր նախարարությունում:
Իսկ հիմա Արման Նավասարդյանը հուզական եւ հակահեղափոխական հայտարարություններ է անում, ասելով, թե Համազգային թատրոնը լուծարելը սպանդի է նմանվում:
Նա դեռ չի հասկանում, որ հեղափոխական զանգվածները շուտով նրան կասեն՝ արա ինչու չեք թողնում մարդիկ աշխատեն, բա ինչու Սերժի ժամանակ նման բաներ չէիր ասում, ո՞վ է էս, սա որտեղից ծլեց, որ իրեն հավատանք, եւ այլն եւ այլն:
Իսկ մինչ Արման Նավասարդյանն աղմկում է, հեղափոխական գործիչ, հեղափոխության առաջնորդի մերձավոր Արայիկ Հարությունյանը իր բարձր դիրքից հանդարտության կոչ է արել: «Մի բան կուզեմ մշակույթի ներկայացուցիչներին ասել, որ պահպանենք հանդարտություն, բոլոր հարցերը միասին կքննարկենք»,- ասել է նա: Այնպես որ, մի աղմկեք, վերականգնեք ձեր հանդարտությունը, վերցրեք ձեր հդմ կտրոնները եւ վայելեք տնտեսական հեղափոխության առաջին ծիլերը:
Վարդան Մխիթարյան
Top-News.am