Հետադիմության պայքարը զարգացման եւ առաջադիմության դեմ
Երեկ՝ հուլիսի 22-ին Հայաստանի մայրաքաղաքում հետադիմությունը բացահայտ պայքար էր մղում առաջադիմության եւ զարգացման դեմ: Այս անգամ հետադիմության խորհրդանիշը կարմիրբերետավորներն էին եւ Երեւանի քաղաքապետարանը: Քաղաքապետարանի բարձրաստիճան պաշտոնյաների ինքնագոհ հայացքների ներքո կարմիրբերետավորները բերման ենթարկեցին լուսավորություն, կրթություն եւ զարգացում տարածող, իր ամենօրյա աշխատանքը կատարող «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանին:
Կարմիրբերետավորների թիկունքում կանգնած հետադիմության ներկայացուցիչներն այս անգամ քաղաքապետարանն է, որը հավանաբար իր աշխատակիցներին այդքան շատ պարգեւավճար բաժանում է նաեւ նրա համար, որ պաշտպան կանգնեն ցանկապատ կառուցող, այլ կրթահամալիրի ճանապարհը փակող մանկապարտեզի վարիչներին, որոնք տարիների ընթացքում ոչ միայն տապալել են իրենց գործը, ոչ միայն փոքրիկներին կասկածելի կրթություն են մատուցել, ոչ միայն շենքային պայմանները հասցրել խայտառակության, այլ նաեւ իրենց կայացման միակ գրավականը համարում են մանկապարտեզի շուրջ ցանկապատ կառուցելը:
Կարմիրբերետավորներին դեռ մի կողմ դնենք, չնայած նրանց պահվածքը եւս ամոթալի եւ անհասկանալի է: Ով էլ լինի պատվիրատուն, ոստիկանությունը պետք է այն բարձրության վրա լինի, որ իրենց տեղը ցույց տա նրանց, ովքեր իրենց դրդում կամ հրահանգում են բերման ենթարկել տարիներ շարունակ կառուցած եւ կերտած մանկավարժին, որը ոչ օրենք է խախտել, ոչ վտանգավոր գործողություններ իրականացնել:
Քաղաքապետարանը, որը պետք է հանգիստ, առանց աղմուկի լուծեր երկու ուսումնական հաստատությունների միջեւ առկա կոնֆլիկտը, որը պետք է գոնե հանրային բաց քննարկում կազմակերպեր, հասկանալու համար, թե մանկապարտեզի վարիչն ինչու է իր կյանքի նպատակներից մեկը դարձրել ցանկապատի կառուցումը, վերցրել եւ կարմիրբերետավորներ է ուղարկել ցանկապատի կառուցմանը դեմ արտահայտվող, իր ղեկավարած կրթահամալիրի հրաշալի պայմաններում պահող, հարակից տարածքները կանաչ տարածքների վերածած Աշոտ Բլեյանին:
Այսքանից հետո միանշանակ է, որ քաղաքապետը, նրա տեղակալները հետադիմության խորհրդանիշն են: Նրանց նմանների կառավարումը նորանոր խնդիրներ է ստեղծում քաղաքի եւ մեր պետության համար: Կրթահամալիրի տնօրենին եւս երկու ուսուցիչներին բերման ենթարկելը վկայում է, թե ինչ մտածելակերպի տեր մարդիկ են այսօր հայտնվել մեր քաղաքի ղեկին:
Մի՞թե Հայաստանի քաղաքական իշխանությունն այնքան է վախեցած հանրությունից, հավաքներից, բողոքի գործողություններից, որ անգամ հրահանգում է կարմիրբերետավորներին շատ արագ բերման ենթարկել ընդամենը երկու ուսումնական հաստատությունների միջեւ առկա վեճը կարգավորել փորձող մանկավարժներին: Ստացվում է, որ այո՝ վախենում են, իսկ ավելի ճիշտ սարսափում:
Այսքանից հետո պաշտոնանկ պետք է արվեն ոչ միայն Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի ղեկավարը, փոխքաղաքապետ Տիգրան Վիրաբյանը, այլ նաեւ հենց քաղաքապետ Հակ Մարությանը: Իսկ հանրությունն էլ չպետք է մոռանա, որ քաղաքին Մարությանին պարտադրել է Նիկոլ Փաշինյանը:
Երեւանի, նրա բնակիչների, բոլոր արժանապատիվ մարդկանց համար վիրավորական է Մարությանի նման քաղաքապետ ունենալը, որ կորոնավիրուսային համավարակի օրերին իրեն դրսեւորեց ամենասովորական դասալիքի նման:
Իսկ ոստիկանությունն էլ պետք է պարզաբանի, թե ցանկապատի խնդիրը քննարկող մի քանի ուսուցչի դեմ ինչու էին երեք տասնյակ կարմիրբերետավոր ուղարկել, եւ ինչու են բերման ենթարկել Աշոտ Բլեյանին եւ եւս երկու ուսուցչի: Մի՞թե գործող իշխանությունների երազանքը ոստիկանապետություն կառուցելն է:
Քաղաքապետարանը փոխանակ նորմալ ճանապարհ կառուցի կրթահամալիրի երկու մասնաշենքների միջեւ, փոխանակ հանրային քննարկում կազմակերպի, որին հրավիրի նաեւ այն մանկապարտեզի տնօրենին, բռնի ուժ է կիրառում: Նման իշխանավորները պաշտոնավարելու իրավունք չունեն, նրանք ապահովում են միայն ու միայն մեր երկրի հետընթացը եւ ոստիկանապետության հաստատումը:
Գեղամ Նազարյան
Top-News.am