Թուրքմենբաշու ճանապարհով. կամ մեզ ծննդատներ պետք չեն
Տարիներ առաջ, երբ Թուրքմենստանը դեռ ղեկավարում էր Թուրքմենբաշին, որոշում կայացրեց երկրի մարզերում փակել բոլոր հիվանդանոցները եւ հայտարարեց. թուրքմեններն առողջ են եւ չեն կարող հիվանդ լինել:
Իհարկե, եղան առավել համարձակները, որոնք հուշեցին, որ մարդը կարող է վնասվածք ստանալ, ինչին եղավ հստակ պատասխան՝ թող դիմեն զորամասերի բուժկետերին:
Հիմա հայաստանում «նոր» Հայաստանում որոշում են կայացրել փակել մեկ առանձին վերցրած քաղաքի, այս դեպքում Մարալիկի ծննդատունը: Առողջապահության նախարարությունն էլ հայտարարում է, թե որոշել ենք փակել բոլոր այն ծննդատները, որտեղ մեկ տարում 150-ից քիչ երեխա է ծնվում:
Ծննդատունն այս իշխանությունների համար բիզնեսի տեսակ է եւ վերջ: Սա է այս պատմության ամենակարեւոր կետը: Մնացածը զրույցներ են:
«Համաձայն Առողջապահության նախարարի 2018 թվականի հուլիսի 30-ի թիվ 1941- Ա հրամանով հաստատված ծննդօգնության բժշկական կազմակերպությունների գնահատման չափանիշների՝ առաջին մակարդակի ծննդատան գործունեության համար անհրաժեշտ է տարեկան առնվազն 150 ծննդի ապահովում»,- ասված է նախարարության հայտարարությունում:
Փոխանակ ծննդատները հագեցնեն նոր սարքավորումներով, որակյալ բուժանձնակազմով, գնում են վայրի բիզնեսի սկզբունքով, ինչը կրթության, գիտության եւ առողջապահության ոլորտում անընդունելի է:
Այս տրամաբանությկամբ կարելի է փակել բոլոր դպրոցները, մանկապարտեզները, քանի որ նրանք վնասով են աշխատում: Իսկ ինչո՞ւ չփակել, եթե ծննդատուն ենք փակում, ապա ինչու դպրոցն էլ չփակենք:
2050 թվականին Հինգ միլիոն բնակչությամբ երկրի մասին խոսող կառավարությունը փակում է ծննդատուն: Մնում է կռահել, թե ում կամ որ երկրի հաշվին են ցանկանում ապահովել այդ թիվը:
Աննա Բաղդասարյան
Top-News.am