«Կալանքն ուզես-չուզես, պտի տաս»
Նորից լսեցի ձայնագրությունը. միակ խնդրահարույց պահը (գաղտնալսումը ընդհանրպաես հնարավոր լինելու հանգամանքից բացի) դատավորին հրահանգ տալու պահին ա. «ասեց՝ հանգամանքներին ծանոթանամ, զանգեմ ԶԵԿՈւՑԵՄ, ասի՝ նայի, բայց կալանքը ՈւԶԵՍ-ՉՈւԶԵՍ, պտի տաս»։
Հենց միայն էս դրվագը ազատման հրամանի հիմք է։ Անկախ մեր քաղաքական նախասիրություններից, անկախ ԱԱԾ պետի անձի նկատմամբ ունեցած մեր վերաբերմունքից, եթե մենք սրա վրա չենք պնդում, ապա մենք անկեղծ չենք Նոր Հայաստանի երազանքի մասին մեր հավաստիացումներում, կամ՝ մեր պատկերացրած Նոր Հայաստանը քիչ բանով է տարբերվելու հնից։
Դատարանները իսկապես պետք է անկախ լինեն, դա մի օրում չի լինելու, բայց սա հրաշալի առիթ ա՝ դրան հասնելու ճանապարհին մեծ քայլ անելու համար։ Շատ եմ ափսոսում Վանեցյանի համար, բայց ինչ արած, nothing personal. Ինքն ասեց՝ հրաժարական կտա հանրային պահանջի դեպքում, ուրեմն, թող սա իմ մի կաթիլ ջուրը լինի էդ ջրաղացին։
Հակոբ Կարապետյանի ֆեյսբուքյան էջից